Dişlerin yapısı
 |
 |
 |
 |
 |
Her dişte esas itibarıyla diş kuronu ve bir yada birden fazla diş kökleri ayırt edilir. Diş kuronu ve diş kökü geçişinde diş boynu bulunur. Kök ucuna kan ve lenf damarları ile sinirlerin dişin iç kısmına uzanan küçük bir açıklık bulunur (Foramen apicale).
Kuronal “diş kuronunda”, servikal “diş boynunda” ve radiküler “diş kökünde” bulunduğu anlamına gelir. “Kök ucundaki” bir diş sahası apikal olarak tanımlanır.
Kesici dişler için diş kuronunun kürek şeklindeki formu tipiktir. Burada diş kuronu yatay olarak seyreden kesici kenarı ile sonlanır. Alt tarafta bulunan kesici dişler üst taraftaki kesici dişlere nazaran daha dar ve daha küçüktür.
Köşedeki diş için, eğri bir şekilde kuvvetli köşe diş ucunda kavuşan kesici kenarların yapısı ayırt edicidir.
Premolar dişler besinlerin ufalanmasına yardımcı olan bir çiğneme yüzeyine sahiptir. Alt çenedeki her iki premolar diş ve üst çenenin ikinci premolar dişi bir köke sahiptir. Buna karşılık üst çenenin birinci premolar dişi genelde iki köke sahiptir. İki kökün bölündüğü yer bifürkasyon, üç kökün bölündüğü yer ise trifürkasyon olarak tanımlanır.
Büyük azı dişler, daha doğrusu molar dişler diş dizisinin en büyük dişleridir. Diş kuronları genelde dört çıkıntıdan oluşmaktadır. Alt çenede genelde beş çıkıntıdan oluşan birinci molar diş burada istisna teşkil etmektedir.
Üst çenenin molar dişleri üç diş köküne, alt çenenin molar dişleri ise iki diş köküne sahiptir.
Her iki çenenin molar dişleri genelde farklı kavis dereceleri ile üç adet kök kanalına sahiptir.
